RUDOLF KAPERA
ur. 01.09.1938 r. Zábřeh (Czechosłowacja) – † 08.07.2016 r. Warszawa

Piłkarz m.in. Mazur Karczew (1957-1962), Rozwój Katowice (1962-64), Stal Giżycko (1964-66)
Trener m.in. KSZO Ostrowiec Świętokrzyski (1973), FKS Stal Mielec (juniorzy 1973-75), Ruch Chorzów (1975-77; asystent trenera z samodzielnym epizodem), Radomiak Radom (1977–79; awans do 2. ligi), Polonia Warszawa (1979–82, 83–84, 87–88), Stade Sportif Sfaxien (2. liga tunezyjska, 1988-89), Legia Warszawa (1989-90)

Człowiek instytucja, wychowawca wielu młodych piłkarzy, wielki autorytet i przede wszystkim życzliwa osobowość. Studia trenerskie ukończył na warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego w 1962 roku. Właśnie w Mielcu stawiał swe pierwsze trenerskie kroki, pojawiając się tu za namową Zenona Książka, ówczesnego drugiego
trenera Stali. Rzeszowski Związek Piłki Nożnej umożliwił mu korzystanie z młodych zawodników z innych miast naszego ówczesnego województwa. Juniorzy pod jego okiem wygrali po raz pierwszy i ostatni – Puchar Michałowicza. W tej kadrze aż dziewięciu zawodników reprezentowało barwy ówczesnego Fabrycznego Klubu Sportowego. Miał ochotę zostać tu dłużej, lecz żonę Ślązaczkę ciągnęło do swoich terenów. Po kilkunastu latach pracy w stolicy, m.in. z seniorami Legii, zakotwiczył tam na stałe. Jego wzorce nie przystawały jednak do szybko zmieniającej się rzeczywistości, stąd więc decyzja wyłącznie o szkoleniu młodzieży. Podjął pracę jako pracownik naukowo-dydaktyczny (lata 1990–2003) w Zakładzie Gier Zespołowych Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, stając się guru polskich trenerów. Był autorem kilku szkoleniowych podręczników oraz współzałożycielem Stowarzyszenie Edukacji Młodych Piłkarzy na Ursynowie. Pięć lat temu przyjechał do Mielca, by obserwować zajęcia z mielecką młodzieżą, prowadzoną w Stali. Niezwykle mile się go tu wspomina…

Requiescat in pace

Tekst Leszek Śledziona