Spotkanie drugiej kolejki rundy wiosennej rozegrano awansem, w listopadzie, z powodu występu reprezentacji narodowej na Mundialu w Argentynie. Wtedy to w porównaniu z dzisiejszymi ekstraklasowymi zmaganiami nie był to zbyt częsty przypadek. Widzew, mimo że tracił do mielczan aż 7 punktów, był faworytem trzeciego spotkania ze Stalą w Łodzi i przez pierwsze 40 minut nieustannie atakował. Zastępujący w bramce kontuzjowanego Kuklę – Henryk Jałocha dał się zaskoczyć w tym okresie zaledwie raz. W 24. minucie skapitulował on po precyzyjnym uderzeniu (dogranie z rogu Gapińskiego) z woleja sponad 16 metrów, którym popisał się miejscowy pomocnik Zbigniew Boniek. Stal, osłabiona także brakiem napastnika Laty i pomocnika Hnatio, nastawiona w tej odsłonie na grę z kontry, trzykrotnie (4. min. – Demko z 4 m nad poprzeczką; 22. min. – Szarmach zgubił piłkę pod bramką gości) wypracowała sobie okazje do zdobycia gola. Za ostatnim razem, w 39. minucie wyrównała. Piłka trafiła do stojącego na pozycji spalonej Szarmacha. Ten odegrał ją do nadbiegającego na 15 metr Edwarda Oratowskiego. Mimo licznego powrotu zawodników gospodarzy na swe pozycje, silne uderzenie pomocnika mielczan trafiło do siatki rywala.
Cztery minuty po zmianie stron poprzeczka (uderzenie Kostrzewińskiego) uratowała Stalowców od utraty (w pierwszej połowie Kowenicki ostemplował słupek) bramki. W 66. minucie wprowadzony dwie minuty wcześniej na murawę były piłkarz mielczan Jerzy Krawczyk, ograł swych dwóch niedawnych kolegów i podał wzdłuż linii bramkowej do Rozborskiego. Ten strzelił w stronę naszej bramki, lecz ostatni futbolówki dotknął Gapiński i Widzew znów wyszedł na prowadzenie w tym meczu. Tempo gry znów siadło, co skrzętnie wykorzystała nasza drużyna. W 72. minucie ponownie doprowadziła do wyrównania, kiedy to Oratowski wykorzystał nieporozumienie miejscowych obrońców i podał do obrońcy Andrzeja Demko, który potrafił oszukać zasłoniętego Burzyńskiego.
20.11.1977 – Łódź, 17. kolejka I Ligi, Widzew Łódź – Stal Mielec 2-2 (1-1)
Sędziował: Brzozowski (Lublin) Widzów: 8.000
Widzew: Burzyński – Kostrzewiński (ż), Janas, Chodakowski, Tłokiński, Zawadzki, K.Surlit (64 Krawczyk), Boniek, Rozborski, Kowenicki, Gapiński Trener: B.Waligóra
Stal: Jałocha – Rześny, Kosiński (ż), Załężny, Per, Oratowski, W.Karaś, Kasperczak, Demko, S.Karaś (86 Chamielec), Szarmach Trener: K.Pawlikaniec
Bramki: Boniek 24, Gapiński 66 – Oratowski 39, Demko 72 min.
Podsumowując, bilans wyłącznie I ligowych (ekstraklasowych) pojedynków Stali z Widzewem to 35 meczów (5 zwycięstw Stali, 15 remisów, 15 porażek, bramki: 36-50). 1 spotkanie rozegrano w Pucharze Polski, porażka Stali 0-2. W Pucharze Ligi w roku 1977 oraz 1978 (nieoficjalnym) rozegrano 3 mecze (1 zwycięstwo, 2 porażki; bramki: 2-3).
Leszek Śledziona
